Deze maand een interview met Hanneke Bos. 20 jaar geleden kreeg ik interesse in naaien en toen Peter en ik in 2001 trouwden kreeg ik een naaimachine voor mijn huwelijk. Een Pfaff Tiptronic. Ik ging op zoek naar iemand die naailes gaf in Yerseke en kwam zodoende uit bij Hanneke Bos. Hanneke heeft mij eigenlijk alles geleerd vanaf de basis tot waar ik nu sta. En daar ben ik haar erg dankbaar voor. Ze geeft les met veel humor, positiviteit, veel kennis, inzicht, kan ontzettend goed puzzelen met het patroon en het veel te kleine stukje stof en heeft een groot oog voor detail !
Lees hieronder verder en leer Hanneke zo een beetje kennen.
Ik ben Hanneke Bos en geef naailes in Yerseke. Het naaien is mij met de paplepel ingegoten. Mijn ouders hadden een dames modezaak aan huis en wij hadden 4 naaisters die de kleding veranderden. Als kind waren wij daar vaak te vinden en zaten we graag naast de naaisters. Ik zat daarom al heel snel achter de naaimachine om zelf wat te maken.
In de 2de klas van de basisschool ging ik naar school in mijn eigen gemaakte jurk. Mijn zonen zijn ook groot gebracht met naaimachines die altijd klaar stonden. Ik denk dat het daardoor komt dat ze er sneller achter gingen zitten en leerden naaien.
Na de middelbare school ging ik studeren aan de “Ecole de Couture Charles Montaigne” een franse Modeschool in Amsterdam. Tegenwoordig het AMFI.
Voor mijn kinderen heb ik altijd veel genaaid, ook naaide ik toen al veel voor klanten.
Wat was je drijfveer om met naailes te beginnen ?
Ik was dit eigenlijk niet van plan. We woonden toen nog in Krabbendijke, ik gaf handwerkles op de basisschool en naaide ook in opdracht kleding. Voor een werkeloze project zochten ze toen iemand die naailes wilde geven. Ze hebben mij toen gevraagd. Het was een pakket van 16 lessen en daarna stopte het project. Er waren toen meerdere mensen die het zo leuk vonden en graag naailes bij mij thuis wilden krijgen. Dan ben ik toen gaan doen. Zo is de naailes begonnen en komt van het 1 het ander. Er kwam steeds meer aanvraag voor de lessen. We zijn nu ongeveer 50 jaar verder na het begin van deze eerste lessen.
Wat vind je het allerleukste om te doen ?
"Naailes geven !"
Het lock en strijkkamertje. Zo een bord met lockgaren wil elke naaister wel toch ? Gemaakt door haar zoon.
Wat zou je aan de lezers mee willen geven ?
Gewoon ergens aan beginnen. Dat is op elk gebied in je leven zo.
De mensen zien er altijd zo tegenop om te beginnen. Wees niet bang om het te verpesten.
Maar het is toch hartstikke handig om i.i.g. iets te kunnen repareren aan kleding ?
Dan is het wel handig om hulp hierin te krijgen op naailes bv.
Een Ikea trolly ernaast, omdat de vele klossen niet allemaal op het bord passen.
Heel fijn om een bijpassend garen bij je kledingstuk te hebben.
Uitzoek tussen de vele naaitijdschriften
Reactie plaatsen
Reacties
Al zeker 40 jaar bevriend met Hanneke.
Veel liefs en gezondheid gewenst Hanneke