Madona Koetsritten - Nannie Zandee
Photos Carolien
Hanneke Bos
Het lock en strijkkamertje. Zo een bord met lockgaren wil elke naaister wel toch ? Gemaakt door haar zoon.
Sewing Two - Lilian en Nienke
Desiderata - Elly van Hekke
Trouwtijd - Miranda van der Poel
Miranda van der Poel woont bij mij in de straat en ken ik zodoende al heel wat jaren. Ik kon dus de benenwagen nemen voor ons gesprek.
Zeeuws Genieten bij Iris - Iris Goud
Eind december reed ik naar Waarde en was ik te gast in de eterij Zeeuws Genieten van Iris Goud.
Mini Interview 4 - Juf Sas
Saskia leerde ik kennen via de Facebookgroep Juf Sas Haak- en Breigroep. Toen mijn moeder bij haar thuis een middagje spinles gaf aan Saskia heb ik haar kunnen interviewen. Het interview is wat uitgebreid geworden en niet meer mini te noemen.
het Haakstation - Carina de Goffau
Deze keer reed mijn auto naar Rilland waar Carina de Goffau van het Haakstation woont.
de Stoffenkantine - Petra Sinke
Voor mijn tweede interview ging ik langs bij Petra Sinke van de Stoffenkantine te Krabbendijke. De stoffenwinkel waar ik als eerste langs ga en dicht bij mijn woonplaats is. Het is er altijd gezellig. Petra verkoopt mooie kwaliteitsstoffen en ook niet onbelangrijk: je bent altijd welkom voor een praatje met een kopje koffie of thee. Zeker een aanrader voor als je in Zeeland woont of als je verder weg woont bezoek eens de website
Mini interview - oma Davidse
Mijn 1ste mini interview.
Mijn 1ste mini interview.
Toen ik het idee kreeg om mensen te interviewen die mij inspireren of op mijn pad komen wist ik meteen dan wordt mijn lieve oma de 1ste persoon die ik ga interviewen. Zo gezegd zo gedaan. Lees het verhaal van mijn voorbeeld Oma Davidse onder de foto's.
- Vul aan:
Ik ben de oma van Annet, 89 jaar en heb in de jaren 80 samen met mijn dochter Lenie een naaischool (L&S Couturie) gerund.
- Wat was de drijfveer om destijds met de naailessen te beginnen ?
Ik naaide als sinds mijn 12de en kon goed naaien maar wilde toch wat extra kneepjes leren. Zodoende ging ik een naaicursus volgen in Middelburg. De naailerares zag wel wat in mij en vroeg of ik bij haar wilde komen werken. Ik dacht “als ze mij vraagt kan ik dus ook voor mezelf beginnen”. Dat was de aanleiding om zelf naailes te gaan geven. We hebben een grote ruimte in onze schuur opgeruimd en ingericht als naaiatelier. Er was animo genoeg. Want na een flyer op de kleuterschool en een advertentie in de Scheldebode zaten we meteen vol. Op den duur gaven we per avond met 2 man les aan 7 vrouwen, 4 avonden en 3 ochtenden in de week. We stonden bekend om de gezellige naailessen EN dat we als eerste in Vlissingen een lockmachine hadden. Een 3-draads.
- Wat vond je het allerleukste om te doen ?
Oma zegt direct: met mensen bezig zijn. Om ze het vak te leren.
Tante Lenie vult aan: en dan aan het einde van het project een grote glimlach te zien van “kijk het is me gelukt”.
Het was gewoon een hele mooie gezellige tijd. Er werd veel genaaid maar ook net zoveel gelachen. We leefden met elkaar mee, gingen op kraambezoek. Gezelligheid was een grote vereiste.
2x per jaar gingen we met z’n allen naar de markt in Rotterdam om stof in te kopen.
Ook was er een vrouw en die had een man die het maar niks vond om te zeggen dat ze op naailes zat. Nee dan zei hij altijd “ze is naar stoffentherapie”.
Toen opa met pensioen ging zijn we gestopt met les geven en werd het tijd om andere dingen te gaan doen. We hebben toen een groot afscheidsfeest gehouden.
- Wat zou je aan de lezers mee willen geven ?
Doe iets in je leven wat je heel erg graag doet ! Doen waar je plezier in hebt anders lukt het niet.
Als ik aan die tijd terug denk dan geniet ik nog…
Reactie plaatsen
Reacties